دامپزشکی آنلاین

دامپزشک سگ

پیشگیری و درمان بیماری‌ ها و همکاری با دامپزشک

تا همین چند دهه قبل، سگ‌ ها برای رسیدن به بلوغ باید با بیماری های مختلفی نظیر هاری، طاعون سگی، هپاتیت و لپتوس پیر وسیس دست و پنجه نرم می‌ کردند. کک‌ ها بخش جدایی ناپذیر زندگی سگ‌ ها بودند؛ همین طور رس، عفونت، و آلرژی‌ هایی که با خود می‌آوردند. اما دانشمندان و دامپزشکان با تلاش بسیار واکسن‌ هایی برای پیشگیری از بروز بیماری های عفونی در سگ‌ ها تولید کردند و باعث طول عمرشان شدند.

یکی از روش‌ های حفظ سلامتی سگتان این است که رابطه‌ ای بر اساس احترام متقابل با یک دامپزشک برقرار کنید. علم به این موضوع که شما و دامپزشک در حفظ سلامتی سگتان شریکید، تا حدود زیادی باعث آرامش خیال است.

در این صفحه توصیه‌ هایی برای برقراری این ارتباط سازنده؛ از انتخاب دامپزشک تا ایجاد احساس خوب نسبت به کلینیک در سگتان وجود دارد و توصیه‌ هایی در باب کاستن هزینه‌ های پزشکی برای سگتان دریافت می‌کنید.

همچنین در این صفحه یاد می‌گیرید چطور از بروز بیماری‌ ها پیشگیری کنید، که در بیشتر اوقات شامل مراجعه و معاینه ی سلامتی می‌شود. با پیروی از این توصیه‌ ها می‌توانید سلامت سگتان را تضمین کنید و این یعنی او زمان بیشتری دارد تا با شما بازی کند، بدود، و صورتتان را بلیسد!

چه چیزهایی باید از یک معاینه‌ی سالانه انتظار داشته باشید؟

یکی از مهم‌ ترین کارهایی که می‌توانید در حق سگتان انجام دهید، این است که او را برای معاینه ی سالانه ببرید. حتی اگر سگتان صحیح و سالم به نظر برسد، پزشک او می‌تواند نشانه‌ های اولیه‌ ی بیماری یا نارسایی عضوی را قبل از بروز علائم خارجی تشخیص دهد. همچنین می‌ تواند در پیشگیری از مشکلات رایج سگ ها، مقابله با مشکلات جدید و اقدامات لازم برای ممانعت از وخامت اوضاع کمکتان کند.

نکته: پیش از رفتن برای معاینه‌ ی سالانه، از تمامی تغییراتی که در وضعیت سلامت سگتان مشاهده کرده‌اید یادداشت بردارید. هر سؤالی که در ارتباط با مراقبت از سگتان دارید، بنویسید. به این ترتیب می‌توانید وضعیت سگتان را برای دامپزشک تشریح کنید و پاسخ سؤالاتتان را بگیرید، بدون این که چیزی از قلم بیفتد. پس با قلم و کاغذ بیگانه نباشید. در این صورت به دامپزشک نخواهید گفت: یه چیزی بود می‌ خواستم ازتون بپرسم. منتها هر چی فکر می‌ کنم یادم نمیاد! هر بار نزد دامپزشک می‌روید، با خودتان قلم و کاغذ ببرید و از صحبت‌ هایش یادداشت بردارید. بعدها محال است تمامی جزئیات را به یاد بیاورید.

یادتان باشد: شما دارید بابت این قرار ملاقات پول پرداخت می‌کنید، پس از قرار ملاقات با دامپزشک نهایت بهره را ببرید. سوال بپرسید و مطمئن شوید جواب را درک کرده اید. از این قرارهای ملاقات به عنوان فرصتی برای مشارکت با دامپزشک در راستای حفظ سلامتی سگتان بهره ببرید. اگر بعد از معاینه کاشف به عمل آمد که سگتان هیچ مشکلی ندارد، ناراحت نباشید که پولتان را دور ریخته اید، برعکس باید شکرگزار خداوند باشید. یک معاینه‌ی عمومی سالانه، باید تمامی موارد موجود در این بخش را در بر بگیرد.

سوابق وضعیت سلامت

دامپزشک باید از شما بپرسد در وضعیت سلامت سگتان تغییری مشاهده کرده‌اید یا خیر. این فرصت مناسبی است که سؤالات‌ تان را بپرسید و تمامی گرانی‌ هایی را که درباره ی وضعیت سلامت سگتان دارید، ابراز کنید. ممکن است از برآمدگیی که زیر پوستش مشاهده کرده اید، بی‌اشتهایی نسبت به غذا یا آب، یا تغییر در عادات دفع ادرار یا مدفوعش بگویید.

نکته: اگر به دلیلی خاص به ملاقات دامپزشک رفته اید، حتماً گزارشی کتبی از آن موضوع با خود ببرید. مثلاً اگر سگتان مدام استفراغ می‌کند، باید اینها را یادداشت کرده باشید؛ تاریخ اولین استفراغ، فاصله زمانی استفراغ دوباره، غذاهایی که بعد از خوردنشان بالا می‌آورد، حجم و رنگ و شکل یافت موادی که برمی گرداند. پس یک بار دیگر به یاد بیاورید که در قرن بیست و یکم هستیم؛ با قلم و کاغذ بیگانه نباشید!

معاینه‌ ی جسمانی

دامپزشک برای اجرای معاینات کامل و جامع آموزش دیده است. او حین معاینه به تمامی بدن سگتان فکر می‌کند و می‌کوشد تشخیص دهد تمامی اعضا و اندام‌ ها به خوبی کار می‌کند یا خیر. دامپزشک باید این موارد را معاینه کند؛ داخل دهان، چشمها و گوش ها. باید دستش را روی تمامی بخش‌ های بدن حیوان بکشد و همه جا را برای غده یا برآمدگی معاینه کند. باید به ضربان قلب و عملکرد شش‌ های سگتان گوش کند، دمای بدنش را با دماسنج اندازه بگیرد و او را وزن کند. وقتی دامپزشک دارد با گوشی‌ اش به صدای ضربان گوش می‌کند، با او حرف نزنید و سگتان را نوازش نکنید. بگذارید صداها را به وضوح بشنود.

معاینه برای کرم قلب

کرم قلب، انگلی است که درون قلب سگ زندگی می‌کند و موجب ایست قلبی می‌ شود. پشه‌ ها می‌ توانند لارو این کرم را میان سگ‌ ها انتقال دهند. در برخی مناطق، مثل جنوب شرقی ایالات متحد، بسیاری از سگ‌ هایی که برای کرم قلب تحت معاینه قرار نمی‌گیرند، به این انگل آلوده می‌شوند. پیشگیری از این بیماری خیلی حیاتی است؛ چون اگر سگی به این انگل آلوده شود، درمانش بسیار دشوار و گاهی با خطر مرگ همراه است.

برای پیشگیری از عفونت کرم قلب، داروهایی وجود دارد. البته پیش از آغاز برنامه‌ ی پیشگیری از بیماری کرم قلب برای یک سگ، حتما باید آزمایش خون انجام شود تا مطمئن شوید سگ از قبل به این انگل آلوده نشده. در نواحی سرد، انجام برنامه‌ ی پیشگیری از بیماری کرم قلب، فقط در بهار، تابستان و پاییز لازم است؛ البته بعد از این که آزمایش خون نشان داد حیوان به انگل آلوده نیست. بسیاری از دامپزشکان توصیه می‌کنند برنامه ی پیشگیری از کرم قلب، سالی یک بار انجام شود.

یادتان باشد: حتی سگ‌ های تحت برنامه‌ ی پیشگیری از کرم قلب هم باید سالی یک بار برای تشخیص کرم قلب آزمایش خون انجام بدهند.
بیشتر برنامه‌ های پیشگیری از کرم قلب، به صورت ماهانه است. قرص‌ های پیشگیری آنقدر خوشمزه است که کافی است آن‌ ها را درون غذای سگتان بیندازید. قرص پیشگیری از کرم قلب برای توله‌ ها می‌تواند همراه با دوره‌ ی اول واکسیناسیون داده شود. آزمایش خون کرم قلب، برای توله‌ های زیر سه ماه الزامی نیست.

آزمایش خون، آزمایش ادرار، و واکسیناسیون

اگر دامپزشک در جریان معاینه به چیزی غیر عادی برخورد کند، ممکن است برای آزمایش بیوشیمی نمونه‌ ی خون و یا ادرار بگیرد. این آزمایش‌ ها می‌ تواند عفونت و نارسایی کبد، کلیه، لوزالمعده، عضلات، تیروئید و سایر سیستم‌ های بدن را نشان دهد. بسیاری از برنامه‌ های واکسیناسیون سالانه می‌ باشد؛ بنابراین واکسن زدن حین انجام معاینه‌ ی سالانه عاقلانه است.

انتخاب دامپزشک مناسب

برای انتخاب دامپزشک، درست مثل انتخاب پزشک خودتان تحقیق کنید. گاهی دوستانی که سگ دارند و فروشنده‌ ی حیوانات می‌ توانند دکترهای خوبی به شما معرفی کنند. از دوستان بپرسید آیا دامپزشکشان در تشخیص بیماری سگ آن‌ ها موفق عمل کرده است یا نه.

اگر سگشان تحت جراحی قرار گرفته، بپرسید بهبودی به خوبی پیش رفته است یا خیر؟ آیا دامپزشک آن‌ ها سؤالات مراجعه کنندگان را صحیح و کامل جواب می‌دهد یا خیر؟ وقتی فهرستی از نامزدها تهیه کردید، با آن‌ ها تماس بگیرید و بگویید میل دارید از کلینیکشان بازدید کنید. وقتی به ملاقات کلینیک و دامپزشک می‌روید، به نکات زیر دقت کنید.

کسی که قادر به تشخیص باشد

دامپزشک باید پس از معاینه و انجام آزمایش های لازم، بتواند به شما توضیح دهد که مشکل کجاست. ممکن است فقط به یک تشخیص بسنده نکند و فهرستی از احتمالات موجود و برنامه ی تشخیص میان آن احتمالات را در اختیار شما بگذارد. حتی اگر دامپزشک نتواند به تشخیصی برسد، دست کم باید بتواند آنچه را فکر می کند و برنامه اش برای روش های تشخیصی آینده را برای شما شرح دهد.

کسی که به راحتی بشود با او ارتباط برقرار کرد

دامپزشک باید حوصله ی جواب دادن به سؤالات شما را داشته باشد و این کار را به زبانی ساده و قابل فهم انجام دهد. او باید به توضیحات شما گوش دهد و نباید مشاهدات تان را نادیده بگیرد. او باید با شما مثل یک شریک کار کند.

کسی که امکانات مدرن در اختیار دارد

کلینیک شما باید تمیز و مدرن و به آزمایشگاهی دسترسی داشته باشد که بتواند نتایج آزمایش را ظرف بیست و چهار ساعت ارائه کند. بهتر است پزشکتان در ساعات غیر کاری هم جواب تلفن هایتان را بدهد.

کسی که در صورت نیاز شما را به متخصص ارجاع دهد

چنانچه دامپزشک در تشخیصی موفق نبود، باید بدون ترس بگوید نمی دانم و شما را به متخصص دیگری معرفی کند.

کسی که به طور تخصصی روی یک حیوان کار کند

دامپزشک هایی که به طور تخصصی روی سگ کار می کنند، قابل اعتمادترند. برخی دامپزشک ها علاقه یا مهارت کافی در انجام جراحی ندارند و البته ایرادی هم ندارد. اما از آنجایی که هر سگ در طول عمرش ممکن است دست کم یک بار کارش به جراحی بکشد، باید بدانید که پزشکتان در جراحی هم مهارت دارد یا خیر؛ بنابراین از وی سؤال کنید. اگر علاقه با مهارت لازم برای جراحی را نداشت، از او بپرسید کسی را می شناسد که در مواقع لزوم شما را به او معرفی کند؟

یادتان باشد: نگذارید اول سگتان مریض شود و بعد دنبال دام‌ ها شیک بگردید. از همین حالا که سگتان سالم و سرحال است، فرد مناسب را کنید و با او در ارتباط باشید، وقتی برای بازدید یا ویزیت به کلینیک می‌ روید، با دقت پرسنل آنجا را زیر نظر بگیرید. خیلی مهم است که پرسنل کلینیک حیوان دوست باشند و از کارشان لذت ببرند.

هشدار! هرگز دامپزشک را بر اساس حق ویزیتی که دریافت می‌کند انتخاب نکنید. دامپزشک زمان و پول زیادی روی آموزش، کلینیک و تجهیزاتش هزینه کرده است. اگر دامپزشکی کمتر از سایر همکارانش (در همان منطقه از شهر) حق ویزیت دریافت می‌کند، احتمالا از سر و ته برخی هزینه‌ ها می‌زند. یادتان باشد، هر چقدر پول بدهید، سگتان همان قدر آش میخوردا

در نهایت، در انتخاب دامپزشک، به غریزه‌ تان هم اعتماد کنید. اگر از برقراری ارتباط با یک متخصص حس خوبی ندارید و راحت نیستید، اگر احساس می‌کنید مراقبت و توجه لازم را به سگتان نمی‌ دهد، اگر سگتان به هر دلیل از دامپزشکی خاص خوشش نمی‌آید، فوری به دنبال متخصص دیگری بگردید.

عقیم کردن سگ‌ ها

هر ساله در ایالات متحد میلیون‌ ها سگ ناخواسته با نژادهای ترکیبی با اصیل جانشان را از دست می‌ دهند. دلیل؟! عرضه و تقاضا، تعداد توله‌ هایی که به دنیا می‌ آیند، از تعداد خانوارهای علاقه‌ مند به نگهداری سگ بیشترند. برخی از این توله‌ های ناخواسته بر حسب تصادف به وجود می‌آیند بسیاری از صاحبان سگ‌ ها نمی‌ دانند که سگ‌ هایشان می‌ توانند از پنج یا شش ماهگی تولید مثل کنند. بسیاری از این توله‌ های ناخواسته، به واسطه‌ ی انسان‌ های خوب، اما نا آگاه به دنیا می‌ آیند. دلیل رایج میان این گروه از افراد نا آگاه، این است که آن‌ ها می‌خواهند کودکانشان معجزه ی زندگی را از نزدیک شاهد باشند؛ و برای همین به سگ‌ هایشان اجازه‌ ی تولید مثل می‌ دهند. اما چیزی که آن‌ ها نمی‌دانند این است که تولد توله‌ ها همیشه یک تجربه‌ ی زیبا نیست؛ به خصوص اگر توله‌ ها یا سگ مادر ضمن زایمان جانشان را از دست بدهند.

نکته: اگر می‌ خواهید به کودکانتان درسی فوق العاده از زادوولد حیوانات بدهید، اهمیت عقیم کردن حیوانات خانگی را به آن‌ ها بیاموزید و پناهگاه سگ‌ های ولگرد و بی‌ سرپرست را از نزدیک به آن‌ ها نشان دهید تا متوجه شوند چه تعداد سگ بی‌خانمان، عاجزانه نیازمند یک خانه و صاحب اند.

برخی از مردم که سگ‌ های نژاد اصیل را می‌خرند، فکر می‌کنند با نسل کشی می‌توانند هزینه‌ ی پرداخت شده را جبران کنند، اما این به هیچ وجه ایده درستی نیست؛ هزینه‌ ی نگهداری از توله‌ها تا زمان پیدا کردن مشتری، به احتمال زیاد از قیمت فروش‌ شان خیلی بیشتر است.

نکته: حرف آخر چیست؟ نسل کشی تحمل هفته‌ ها شرایط سخت و سال‌ ها مسئولیت می‌طلبد. اگر مطمئنید که برای این کار آمادگی دارید، حتماً پیشاپیش درباره‌ ی آینده‌ ی توله‌ هایی که قرار است به دنیا بیایند، بیندیشید و برنامه ریزی کنید. اگر برای این کار آمادگی ندارید، سگتان را عقیم کنید.

تنها راه حصول اطمینان از باردار نشدن سگتان، این است که او را عقیم کنید. اگر این کار را پشت گوش بیندازید… خب، خودتان می‌دانید چه می‌شود. سگ‌ های بالغ نر و ماده، غریزه ای قوی برای یافتن یکدیگر دارند و تا چشم به هم بگذارید، قدم نورسیده‌ ها مبارک!

نکته‌ ی فنی: نازا کردن شامل برداشتن رحم و تخمدان سگ ماده؛ و اخته کردن شامل برداشتن بیضه‌ های سگ نر است. زین پس ما برای هر دوی این حالات واژه ی عقیم کردن را به کار می‌بریم.

علاوه بر پیشگیری از تولد توله‌ های ناخواسته، عقیم کردن سگتان فواید دیگری هم دارد:

• احتمال ابتلا به سرطان سینه در سگ‌ های ماده‌ ای که پیش از اولین دوره ی فحلی (آمادگی برای جفتگیری) عقیم می‌شوند (که معمولا شش تا نه ماهگی رخ می‌ دهد) در مقایسه با سگ‌ هایی که حتی یک دوره‌ ی فحلی را تجربه کرده اند، تا حدود زیادی کاهش پیدا می‌کند.
• سگ‌ های ماده‌ ی عقیم شده، هرگز به پایومترا (نوعی عفونت رحمی که ممکن است به مرگ بینجامد) مبتلا نمی‌شوند.
• سگ های ماده‌ ی عقیم شده، از لحاظ رفتاری بسیار باثبات‌ تر از سگ‌ های زاد آور هستند و اختلالات هورمونی آن‌ ها را تجربه نمی‌کنند.
• سگ‌ های نر عقیم به طور عمومی در ای نر عقیم به طور عمومی در مقایسه با سگ‌ه ای زاداور خوش رفتارترند. آن‌ ها نه تنها علاقه ی کمتری به ول گشتن و در نتیجه گم شدن دارند (چون عامل اصلی ول چرخیدن در محله های دیگر، تمایل به یافتن جنس مخالف است) بلکه تمایل زیادی هم به نشانه‌ گذاری قلمروشان با ادرار کردن در خانه نشان نمی‌ دهند (هورمون تستوسترون یکی از عوامل اصلی رفتارهای این چنینی، مثل نشانه‌ گذاری است) به علاوه، سگ‌ های نر عقیم شده، نسبت به دیگر سگ های نر کمتر حالت تهاجمی دارند. چنانچه سگتان را حد فاصل نه تا دوازده ماهگی عقیم کنید، از بسیاری موارد که در ادامه می‌ آید سود می‌ برید؛ چون فرصتی برای بلوغ جنسی و یادگیری رفتارهای بد نخواهد داشت.
• عقیم کردن سگ‌ های نر، از مشکلات پروستات در سنین بالا پیشگیری می‌کند.
• سگ های نر عقیم شده به سرطان بیضه مبتلا نمی‌شوند؛ این سرطان میان سگهای نر مسن بسیار شایع است.

نکته: سگ های نر به دو روش ادرار می‌کنند:

1. بلند کردن یک پا در کنار دیوار، درخت، و سایر سطوح عمودی
2. چمباتمه زدن. سگ‌ هایی که به روش اول (بلند کردن یک پا) ادرار می‌کنند، هرگز به سوختگی ناشی از پس ماند ادرار روی سطوح داخلی پا دچار نمی شوند. اگر شما ترجیح می‌دهید سگ نرتان روش یک پا بالا را برای ادرار کردن یاد بگیرد، ابتدا صبر کنید تا این روش را بیاموزد؛ بعد عقیمش کنید.

یادتان باشد: بسیاری از مردم فکر می کنند عقیم کردن سگشان را چاق می‌ کند؛ در حالی که موضوع اصلا این نیست. سگ‌ های عقیم شده، در مقایسه با سگ‌ های زادآور به غذای کمتری نیاز دارند؛ اما اگر سگ شما زیاد غذا می‌خورد و چاق می‌شود، یک راه حل ساده برایش وجود دارد؛ این قدر زیاد به او نخورانیدا

جزئیات عقیم کردن

عقیم کردن سگ نر، شامل برداشتن بیضه‌ ها طی یک جراحی ساده است. اگر قرار است سگتان را عقیم کنید، لازم است دامپزشک به شما گوشزد کند که از شب قبل (بعد از ساعت هشت شب) به سگتان غذا ندهید. اگر سگتان شب قبل از جراحی (بعد از ساعت هشت شب) غذا بخورد، به احتمال زیاد وسط جراحی استفراغ می‌کند و با استفراغ خودش خفه می‌شود. جراح سگتان را بیهوش و یک شکاف کوچک روی پوست جلوی بیضه‌ ها ایجاد می‌کند، سپس آن‌ ها را از همین شکاف از بدن خارج می‌کند. محل برش با سه تا پنج بخیه بسته می‌شود. بعد صبر می‌کنید تا سگتان بیدار شود. سگتان باید چند روزی استراحت کند.

عقیم کردن سگ ماده، پیچید ه‌تر از جراحی سگ نر است؛ چون شکمش باید باز شود. در این مورد هم سگتان از ساعت هشت شب قبل از عمل نباید چیزی بخورد. بعد از بیهوشی جراح یک شکاف در وسط شکم ایجاد می‌کند، رحم و تخمدان ها را پیدا و جدا می‌کند و مطمئن می شود که تمامی رگ‌ ها کور شده‌ اند تا خونریزی داخلی ایجاد نشود. اگر سگتان کم سن و سال باشد، رگ‌ ها نازک‌ اند و به راحتی کور می‌ شوند، اما در سگ‌ های ماده ی بالای نه ماه، رگ‌ ها قطور ترند و کور کردنشان زمان بیشتری می‌ طلبد. به همین دلیل توصیه می‌شود سگ‌ های ماده را پیش از شش تا نه ماهگی عقیم کنید؛ در ضمن جراحی سگ‌ های بزرگ‌ تر هزینه‌ ی بیشتری دارد.

اگر سگ ماده ای حامله شده باشد، رگ‌ ها برای غذا رسانی به جنین بسیار قطور می‌شوند؛ بنابراین بسیاری از پزشکان قبول نمی‌کنند یک سگ باردار را عقیم کنند برخی صاحبان برای پیشگیری از به دنیا آمدن توله‌ ها چنین درخواستی می‌کنند چون خطر خونریزی پس از جراحی وجود دارد. بعد از برداشتن رحم و تخمدان ها، جراح شکم را بخیه می‌ زند و سگ بیدار می‌شود، سگ ماده هم باید بعد از جراحی چند روزی استراحت کند تا در فرایند بهبود خللی وارد نیاید.

ظرف چند روز بعد از جراحی، سگتان باید فقط برای ادرار و مدفوع کردن بیرون برود. بعد از گذشت یک هفته، تحرکات ملایم ایرادی ندارد. حدود ده روز بعد از جراحی، سگتان را پیش پزشک ببرید تا مطمئن شود فرایند بهبود به خوبی در حال انجام است و بخیه‌ ها را بکشد (البته اگر بخیه از نوع جذبی نباشد).

کاهش دادن ترس سگتان از کلینیک

راستی، خودتان خیلی خوشتان می‌آید به مطب دکتر و دندان پزشکی بروید؟! پس به سگتان هم حق بدهید که خیلی دل خوشی از دامپزشک نداشته باشد.

حالا در جریان یک ویزیت عادی در کلینیک حیوانات، خودتان را بگذارید جای سگتان. اولش باید مدتی توی یک اتاق پر از سگ و گربه (که اغلبشان حسابی ترسیده اند) انتظار بکشد، بعد باید برود توی یک اتاق غریبه و روی یک میز سرد فلزی بنشیند، بعد هم یک آدم غریبه که مخلوطی از بوی صابون، مواد شیمیایی، و صدها حیوان دیگر می‌ دهد به بدنش دست می‌ زند، توی گوش و دهانش را نگاه می‌ کند و یک دماسنج سرد شیشه‌ ای را در مقعدش فرو می‌کند. آخرش هم به احتمال زیاد، این غریبه به بدنش سوزن می‌زند؛ تازه اگر به یکی رضایت بدهد!

معاینه شدن در دام پزشکی برای بسیاری از سگ‌ها دشوار است؛ بنابراین حتما دام پزشکی را انتخاب کنید که به حیوانات علاقه‌مند و با آن‌ها مهربان است.

روش‌ هایی وجود دارد که تجربه‌ ی معاینه شدن توسط دامپزشک را برای سگتان به تجربه‌ای بهتر تبدیل کنید:

• هر از گاه بی‌ دلیل با سگتان سری به کلینیک بزنید. یواشکی یکی دو عدد کلوچه به مسئول پذیرش بدهید و ازش خواهش کنید آن را به عنوان جایزه به سگتان بدهد. چند دقیقه با مسئول پذیرش حال و احوال کنید و بعد به خانه برگردید. به این ترتیب سگتان به این نتیجه می‌ رسد که کلینیک جای خیلی خوبی است، نه فقط جایی که سوزن می‌زنند و اذیت می‌کنند!
• هر از گاه سگتان را با اتومبیل به گردش و تفریح ببرید؛ نه فقط برای کلینیک. به این ترتیب او یاد می‌گیرد که اتومبیل نشانه‌ ی بدی نیست و با ورود به فضای ماشین ترس برش نمیدارد.
• در صورت امکان قرارتان را با دامپزشک برای ساعاتی بگذارید که کلینیک خلوت‌ تر است. به این ترتیب هم وقت خودتان کمتر در صف انتظار تلف می‌شود، هم سگتان استرس کمتری از سایر حیوانات می‌ گیرد. اگر سگتان از بودن در اتاق انتظار احساس ناراحتی دارد، با هم داخل اتومبیل بمانید تا نوبت‌ تان برسد. می‌توانید شماره‌ ی موبایلتان را به مسئول پذیرش بدهید و خواهش کنید با شما تماس بگیرد.
• یک عالم خوراکی جایزه با خودتان داشته باشید. یک جایزه برای عبور از در کلینیک؛ یک جایزه برای ساکت و آرام نشستن در اتاق انتظار؛ فرمان بردار بودن را به سگتان آموزش دهید. اگر حین انتظار در آن اتاق وحشتناک، فرمان‌ هایی آشنا نظیر «بنشین» یا «همین جا بمون» را از شما بشنود، بیشتر احساس راحتی می‌کند. هر از گاه یواشکی چند خوراکی جایزه به پزشک بدهید و از او بخواهید آن‌ ها را به سگتان بدهد؛ به خصوص قبل از شروع معاینه و قبل از وارد کردن دماسنج به مقعد حیوان.
• هرگز به اشتباه، سگتان را بابت استرس داشتن تشویق نکنید. برخی از مردم سعی می‌کنند وقتی سگشان در مطب استرس دارد، آرامش کنند. آن‌ ها سخت در اشتباه اند! تفسیری که سگتان از دلسوزی شما دارد این است که شما دارید بابت این لوس بازی تشویقش می‌ کنید. چنانچه از خودش نگرانی نشان داد، وانمود کنید اتفاق خاصی نیفتاده و به نگرانی‌ اش پروبال ندهید؛ فقط بعد از هر عمل شجاعانه (حتی خیلی کوچک) تشویقش کنید و به او خوراکی جایزه بدهید.

یادتان باشد: این ترفندها را باید قبل از اولین معاینه آغاز کنید، صبر کنید تا سگتان ترس از مطب را در خودش پرورش دهد.

بله سگ نگه داشتن (البته به روش صحیحش) زحمت دارد.

پوشش دادن هزینه‌ ها

شمایی که می‌ خواهید سگ نگه دارید؛ اگر سگتان مریض شود، آیا توانایی پرداخت صورتحساب‌ ها را دارید؟ مطمئنا دلتان می‌ خواهد بهترین امکانات سلامتی را برای دوست پشمالویتان تأمین کنید، اما یادتان باشد که بهره گیری از خدمات مناسب پزشکی هزینه بر است. ترجیح می‌دهید در صورت بروز سانحه یا بیماری ناگهانی تمامی حسابتان را خالی کنید؟ یا این که به دلیل‌ عدم توانایی مالی رضایت بدهید سگتان را با تزریق سم خلاص کنند؟ به گزینه‌ های موجود در بخش بعدی فکر کنید و ببینید کدامشان برای شما مناسب است.

حساب پس‌ انداز سگی

بهترین روش برای آمادگی همیشگی برای پرداخت هزینه‌ های دامپزشکی این است که یک قلک پس‌ انداز جداگانه به نیت سگتان درست است. اگر ماهانه مثلا صد هزار تومان برای سگتان به این قلک بریزید، باورتان نمی‌شود چقدر راحت از پس هزینه‌ های ناگهانی پزشکی بر می‌ آیید. این پول همزمان با سگتان رشد می‌کند و وقتی سگتان پیر شد، مقادیر زیادی پول برای او پس‌ انداز دارید (چون در سنین بالا هزینه‌ های پزشکی بیشتر است).

یادتان باشد: تنها مانع موجود بر سر این روش، نداشتن انضباط لازم برای پس‌ انداز از سوی شماست.

هشدار! صبر نکنید تا سگتان مریض شود و بعدش به فکر جور کردن پول بیفتید. اگر روزی یک اسکناس بی‌ ارزش دو هزار تومانی برایش کنار بگذارید، در سن سه سالگی، حدود دو میلیون و دویست هزار تومان پس‌ انداز پزشکی خواهد داشت. این مقدار مطمئن برای هزینه‌ های جراحی یک بیماری سخت کفایت می‌کند.

بیمه‌ ی هزینه‌ های پزشکی

در کشور ما شرکت بیمه‌ ی دانا، برای اولین بار طرح بیمه‌ ی درمانی حیوانات خانگی را ارائه داده است. موضوع این بیمه نامه عبارت است از پرداخت هزینه‌ های جراحی و بیمارستانی ناشی از حوادث و بیماری‌ های حیوانات کوچک و پرندگان خانگی که بر پایه‌ ی این بیمه نامه تحت پوشش قرار گرفته اند. داشتن شناسنامه و میکروچیپ برای حیوانات کوچک و پرندگان از الزامات اولیه برای خرید این بیمه نامه ست. جهت کسب اطلاعات جامع‌ تر با نمایندگی‌ های بیمه‌ ی دانا تماس بگیرید.

طرح‌ های کمکی کلینیک‌ ها

در کشور های پیشرفته برخی کلینیک‌ ها طرح‌ هایی را به مراجعین پیشنهاد می‌دهند که به موجب آن‌ ها، می‌شود با پرداخت حق عضویتی ماهانه یا سالانه، تا سقفی معین در برخی خدمات درمانی تخفیف دریافت کرد. از وجود چنین طرح‌ هایی در کشور ما اطلاع خاصی در دسترس نیست، شاید بد نباشد به خاطر جیب خودتان و سلامت سگتان هم که شده، قدری درباره‌ اش پرس و جو کنید.

نکته: تهیه‌ ی یک فهرست از تمام هزینه‌ های درمانی‌ ای که برای سگتان می‌ پردازید و ثبت سوابق مربوطه در یک دفتر یا یک فایل اکسل توی کامپیوترتان خیلی خیلی مهم است. با داشتن این سوابق، می‌توانید مثلا مجموع هزینه‌های درمانی سگتان را طی پنج سال گذشته جمع بزنید و ببینید که آیا قیمت طرح بیمه برای شما به صرفه بوده است یا خیر.

دامپزشک گربه

گربه‌ ها جزو اولین موجوداتی هستند که وقتی حیوانات اهلی را دسته‌بندی می‌کنیم به ذهن می‌رسند. گربه‌ ها جزو گونه‌ های جانوری هستند که بیشتر در خیابان‌ ها می‌بینیم.

گربه‌ ها باید حداقل سالی یک بار به معاینات نگهداری و کنترل عمومی دامپزشکی برده شوند. بچه گربه‌ ها تا ۴ ماهگی هر ۳ تا ۴ هفته یکبار به دامپزشک نیاز دارند. حداقل هر ۶ ماه یک بار برای گربه‌ های ۱۰-۱۵ ساله؛ برای گربه‌ های بالای ۱۵ سال لازم است هر ۴ ماه یکبار آن‌ ها را به دامپزشکی ببرید.

در طول معاینه، دامپزشکان می‌ توانند شرایطی را که ممکن است بر سلامت گربه شما تأثیر بگذارد، از قبل تشخیص دهند. با تشخیص زود هنگام، شرایط سلامتی را می‌ توان قبل از اینکه دردناک یا پرهزینه‌ تر شود، درمان کرد.

علائم بیماری در گربه‌ ها

از آنجایی که گربه‌ ها سریع‌ تر از انسان‌ ها پیر می‌شوند، باید هر گونه تغییر در گربه خود را به دامپزشک خود گزارش دهید. این گفتگوها با دامپزشک با رسیدن گربه شما به سن پیری ارزشمندتر می‌شود. به عنوان مثال، اگر گربه خود را در حال نوشیدن بیش از حد معمول آب مشاهده کنید، می‌ تواند باعث مشکلات کلیوی یا مشکلاتی مانند دیابت شود.

علاوه بر این، علائم خاص‌ تری مانند استفراغ، اسهال، دفع کم یا زیاد ادرار، سرفه، عطسه یا ترشح از چشم، گوش و بینی دیده می‌شود. علاوه بر این، مشکلات مربوط به درد مفاصل؛ قرار دادن وزن روی یک پا می‌تواند مانند راه رفتن با لنگی باشد. اگر گربه شما هر یک از این علائم را برای بیش از یک یا دو روز نشان می‌ دهد، ممکن است بخواهید به دامپزشک خود مراجعه کنید.

دارو دادن به گربه‌ ها

قورت دادن قرص‌ ها برای گربه‌ ها دشوار است، بنابراین دادن قرصی که در یک تکه ماهی تن یا مرغ پنهان شده است، راه حل برخی از گربه‌ ها خواهد بود. اما برخی از گربه‌ ها غذایی را که به آن‌ ها می‌ دهید می‌ خورند، اما دارو را بیرون می‌ریزند.

در این موارد، زمانی که سر گربه خود را به سمت بالا (رو به سقف) بلند می‌ کنید و آن را در پشت دهان قرار می‌ دهید، گربه شما مستقیماً این دارو را می‌ بلعد. دامپزشک شما می‌ تواند نحوه انجام این روش را به شما نشان دهد و راهنمایی کند.

در داروهای مایع با فشردن ملایم نزدیک دندان‌ های عقبی با کمک سرنگ می‌ توان از آن استفاده کرد. باز هم در این صورت می‌ توان با کمی بالا بردن سر از بیرون ریختن دارو از دهان جلوگیری کرد.

اگر به قطره چشم یا داروی گوش نیاز دارید، دامپزشک به شما می‌ گوید که چگونه از آن‌ ها استفاده کنید و چه مواردی را باید رعایت کنید.

برنامه واکسیناسیون گربه‌ ها

گربه‌ ها نیز مانند انسان‌ ها با توجه به سن خود نیاز به واکسیناسیون خاصی دارند. قبل از ابتلا به این بیماری، واکسن‌ های خاصی به گربه‌ ها داده می‌ شود تا از سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت‌ های خارجی محافظت کنند.

چند واکسن معمولی به گربه‌ ها داده می‌شود تا از بیماری‌ های عفونی جدی مانند پانلوکوپنی و ویروس هرپس جلوگیری شود. به طور کلی، واکسن‌ های تقویت کننده هرساله برای تقویت سیستم ایمنی گربه‌ ها و ایجاد محافظت از آن‌ ها تزریق می‌شود.

کنترل انگل‌

در کنترل انگل‌ های گربه، واکسن انگل‌ های داخلی و خارجی می‌تواند گربه‌ ها را آلوده کند. انگل‌ های داخلی رایج عبارتند از: کرم‌ های گرد، کرم‌ های قلابدار و کرم‌ های نواری.

کرم‌ های روده‌ ای که به دستگاه گوارش آسیب می‌ رسانند باعث از دست دادن خون و ناتوانی در هضم غذا می‌شوند. عفونت معمولاً به صورت تخم کرم در مدفوع یا مستقیماً به صورت کرم دیده می‌شود.

مراقبت از گربه

انگل‌ های خارجی گربه شامل کک، کنه، گال، کنه و کنه گوش است. درمان‌ های پیشگیرانه ماهانه برای کنترل کک و مک موجود است.

مراقبت از دندان گربه

گربه‌ ها در طول زندگی خود به مراقبت از دندان نیاز دارند. می‌ توانید با رعایت دستورات دامپزشک خود به برنامه تمیز کردن دندان توجه کنید تا مشکلی در لثه گربه‌ هایی که با غذای خشک تغذیه می‌شوند، پیش نیاید.

اگر مراقبت‌ های دندانی نادیده گرفته شود، می‌ تواند باعث التهاب لثه و بیماری لثه شود. در نتیجه موارد شدید بیماری‌ های دندانی ممکن است رخ دهد و کشیدن دندان یک درمان رایج برای گربه‌ها است.

آراستن

گربه‌ ها با زبان خود را اصلاح می‌کنند. گربه‌ های مو کوتاه معمولاً نیاز به نظافت و حمام کردن گهگاهی توسط صاحب خود دارند. مهم است که گربه‌ های مو بلند را هر از گاهی برس بزنید و آن‌ ها را مرتب کنید تا موهای ریخته شده را جمع آوری کرده و از مات شدن آن‌ها جلوگیری کنید. گربه‌ های سالم به ندرت نیاز به حمام دارند و در صورت نیاز به حمام کردن، توصیه می‌ شود که فقط با استفاده از شامپوهای مورد تایید حیوانات خانگی حمام شوند.

تمیزی گوش گربه شما باید به طور معمول بررسی شود. اگر کثیفی در گوش جمع شود، می‌ تواند حامل ویروس‌ هایی باشد که می‌تواند منجر به عفونت شود. دامپزشک شما می‌تواند نحوه تمیز کردن گوش‌ ها را به شما نشان دهد یا اگر گوش‌ ها نیاز به تمیز کردن منظم دارند، خودتان آن‌ ها را تمیز کنید.

دامپزشک پرندگان

پزشک پرنده نقش بسیار مهمی در تشخیص بیماری‌ ها و انجام اقدامات احتیاطی قبل از بروز آنها ایفا می‌کند. دامپزشک مناسب پرندگان به شما کمک می‌ کند تا از پرندگان خود مراقبت کنید و سلامت کامل آن‌ ها را به آن‌ ها برگردانید.

پرندگان موجوداتی هستند که به راحتی بیمار می‌شوند. توصیه می‌شود برای پیشگیری از بیماری‌رها به خصوص در پرندگان خانگی حداقل دو بار در سال معاینه شود. ما در کلینیک خود به طور منظم کلیه اقدامات مربوط به معاینات عمومی را انجام می‌ردهیم و شما را از سلامت پرنده مطلع می‌ کنیم.

در نتیجه معاینات و آزمایشات عمومی برای پرندگان، وضعیت اندام‌رهای داخلی حیوان مشاهده می‌شود. با توجه به اطلاعات، انجام اقدامات احتیاطی بسیار آسان است. علاوه بر این، ما از ناخن، بال و منقار پرندگان شما مراقبت می‌کنیم.

بیماری‌ ها و درمان پرندگان و حیوانات عجیب و غریب نیز با سایر حیوانات خانگی متفاوت است. بنابراین توصیه می‌ شود مراقبت و درمان پرندگان و حیوانات عجیب و غریب توسط افراد آموزش دیده خاص انجام شود. دامپزشک پرندگان از این نظر برجسته است. دامپزشک پرندگان اطلاعات لازم را در مورد پرندگان خانگی و بیماری‌ های عجیب و غریب حیوانات دارد.

برش ناخن

دامپزشک پرندگان به درمان و تشخیص بیماری پرندگان و همچنین مراقبت از آن‌ ها می‌ پردازد. کوتاه کردن ناخن پرندگان یک فرآیند بسیار پر زحمت و پرخطر است. به همین دلیل توصیه می‌ شود فردی که کار را بلد است انجام دهد.

توصیه می‌شود که اغلب پرندگان خانگی ناخن‌ های خود را مرتباً کوتاه کنند. با این حال، ناخن‌ های کوتاه شده ناخودآگاه می‌ تواند وضعیت بسیار دردناکی را در حیوان نشان دهد. دامپزشک این روش را با توجه به رگ‌ های خونی قرمز نازک در ناخن پرنده اعمال می‌کند. در گونه‌ های پرندگانی مانند قناری‌ ها و طوطی ها، این فرآیند ساده‌ تر از سایر گونه‌ های پرندگان است. ناخن‌ های این حیوانات که معمولاً سفید رنگ هستند را می‌ توان به راحتی کوتاه کرد.

فرآیند های تغذیه

فرآیند های تغذیه پرندگان توسط پزشک به روش مهمی بررسی می‌شود. در نتیجه این فرآیندها که با توجه به گونه و نژاد پرندگان انجام می‌ شود، لیست تغذیه منحصر به فردی برای پرندگان تهیه می‌ شود.

بیشتر بیماری‌ هایی که در پرندگان مشاهده می‌ شود، ناشی از مشکلات ناسالم و سوء تغذیه است. علاوه بر اینها، نیازهای تغذیه‌ ای گونه‌ های مختلف پرندگان متفاوت است. اگرچه تخمه آفتابگردان بزرگترین دشمن این حیوانات است، اما می‌ تواند باعث ایجاد بحران صرع نیز شود. همچنین می‌ تواند باعث کمبود ویتامین A و کلسیم شود.

مراحل مراقبت از منقار

کارهای مراقبت از منقار در پرندگان به صورت حرفه‌ ای توسط دوستان پزشک ما انجام می‌ شود. منقار پرندگان در طول زندگی خود به رشد مداوم ادامه می‌ دهد. اگرچه منقار پرندگان به مرور زمان ممکن است خود به خود از بین برود، گاهی اوقات ممکن است مشکلات منقار رخ دهد. در این موارد باید از دامپزشک یا پزشک پرندگان کمک گرفت.

برش نادرست منقار می‌ تواند باعث ایجاد درد شدید در پرندگان شود، بنابراین از خوردن غذا توسط پرندگان جلوگیری می‌ کند. مراقبت و برش منقار پرنده باید توسط متخصصان انجام شود. لطفاً سعی نکنید منقار پرندگان خود را خودتان با مواد خانگی ببرید.

عملیات آزمایشگاهی

کلینیک ما به طور مکرر از امکانات آزمایشگاهی برای تشخیص زودهنگام و پیشگیری از بیماری‌ های پرندگان استفاده می‌کند.

معاینات آزمایشگاهی در تشخیص بیماری پرندگان بسیار مهم است. در آزمایش خون، عملکرد اندام‌ های داخلی پرندگان، سطح قند و کلسیم بررسی می‌شود. این کنترل‌ ها توسط پزشک پرنده انجام می‌شود و ما از وضعیت فعلی اطلاعات می‌ گیریم. در تجزیه و تحلیل مدفوع، ما به دنبال انگل‌ های روده‌ ای و عوامل بیماری‌ زا در پرندگان هستیم. علاوه بر این، ما در حال بررسی عامل بیماری مگاباکتریا که به عنوان بیماری خشکی در پرندگان شناخته می‌شود، همراه با آزمایش مدفوع هستیم. این بیماری می‌ تواند برای پرندگان کشنده باشد.

آزمایشات کلامیدیا پسیتاچی که احتمال انتقال آن از پرندگان به انسان و ایجاد بیماری در دستگاه تنفسی فوقانی وجود دارد، در عرض ۳۰ دقیقه انجام می‌شود و به شما اطلاع داده می‌شود.

تنظیم بال

دامپزشکان پرندگان افرادی هستند که در تنظیم بال در پرندگان نقش حرفه‌ای دارند. بسیار مهم است که تنظیمات بال را در پرندگان به درستی انجام دهید.

انجام تنظیمات بال، یعنی کوتاه کردن بال‌های خاص، می‌تواند هم برای خانه و هم برای پرنده شما محافظت کند. این روش به طور کلی بدون درد است. در حالی که این برنامه‌ای است که توانایی‌های پرواز پرنده شما را در خانه محدود می‌کند، از پرواز حیوان به مناطق خطرناک نیز جلوگیری می‌کند. این فرآیند باید توسط دامپزشک حرفه‌ای پرندگان انجام شود. برش نادرست بال‌ها باعث آسیب جدی به پوست قفسه سینه می‌شود. افراد بی‌تجربه باید از تنظیم تیغه اجتناب کنند. بریدن پرهای خونی در پرندگان می‌تواند باعث خونریزی حیاتی شود.

تنظیم بال به صورت حرفه‌ای توسط دامپزشک پرنده انجام می‌شود. به همین دلیل ظاهر زیبایی خود را حفظ می‌کند. لطفا در مورد تنظیم تیغه با کارشناسان تماس بگیرید.

دامپزشک خرگوش

یکی از لذت‌ بخش‌ ترین حیوانات خانگی مخصوصاً وقتی کوچک هستند، خرگوش است. با این حال، از آنجایی که آموزش آن‌ ها از گربه‌ ها و سگ‌ ها دشوارتر است، در برابر خطرات بسیار بازتر هستند. این بدان معنی است که آن‌ ها می‌ توانند به راحتی بیمار شوند. ما در دناپت سلامت همه خرگوش‌ ها را زیر نظر داریم و بیماری‌ های آن‌ ها را درمان می‌ کنیم.