خطوط قرمز در جفت گیری سگ
جفت گیری در سگ ها همچنان یک موضوع بحث برانگیز است. اگرچه سگهای آزاد عمدتاً توسط شهرداریها عقیم میشوند، اما نتایج موثری برای بهبود سلامت سگها هنوز به دست نیامده است. جفت گیری های برنامه ریزی شده ای نیز وجود دارد که در این صورت با نادیده گرفتن مسائل اخلاقی، سلامت دوستان ما به خطر می افتد. با این حال، افزایش آگاهی بسیار مهم است، جفت گیری کنترل نشده سگ ها می تواند تفاوت قابل توجهی در زندگی طولانی تر و سالم تر آنها ایجاد کند.
سگ ها در زمان های مختلف به بلوغ جنسی می رسند. برای زنان، این دوره حدود شش ماه است. البته در نژادهای کوچک، این مدت می تواند به چهار ماه کاهش یابد، در حالی که در نژادهای غول پیکر تا دو سال طول می کشد. دوره جفت گیری در سگ ها با ورود ماده ها به دوره “فحلی” آغاز می شود. برخلاف گربه ها، “زمان جفت گیری سگ ها چه ماهی است؟” پاسخ خاصی برای سوال وجود ندارد. سگ ها بدون توجه به فصل ها می توانند جفت گیری کنند. نکته مهم در این مرحله این است که ماده ها وارد دوره گرما شوند و نر را بپذیرند. در این مقاله می توانید اطلاعاتی در مورد جفت گیری سگ پیدا کنید.
سگ ها را نباید زودتر از موعد جفت کرد!
سگ ها چه نر و چه ماده نباید زودتر از موعد جفت شوند. جفت گیری قبل از پایان سن و بارداری بعدی می تواند به سلامت دوستان ما آسیب برساند. این واقعیت که ماده ها پس از میانگین 6 ماه به بلوغ جنسی می رسند نباید به عنوان مناسب بودن جفت گیری و زایمان تفسیر شود. در این دوره آنها کاملا جوان هستند و رشد آنها ادامه دارد. یعنی هنوز از دوران طفولیت بیرون نیامده اند. پرورش دادن هر سگی قبل از رسیدن به بلوغ جسمی و ذهنی غیراخلاقی است. علاوه بر این، می تواند باعث نتایج نامطلوب شود. دوره مناسب برای جفت گیری سگ با توجه به اندازه نژاد متفاوت است. می توان جفت گیری در 12-18 ماهگی برای نژادهای کوچک، 15-18 ماهگی برای نژادهای متوسط و 18-24 ماهگی برای نژادهای بزرگ را بی خطر دانست.
علائم دوره خشم را باید خوب خواند
وقتی صحبت از دوره جفت گیری در سگ ها می شود، این ماده است که تعیین کننده است. زنان، دوباره، از نژاد به نژاد متفاوت هستند، اما دو بار در سال وارد دوره گرما می شوند. علائم فحلی دندان با یک سری تغییرات فیزیکی و رفتاری مشخص می شود. در این دوره، آنها ممکن است بیش از حد معمول تحریک پذیر باشند، رفتاری درون گرا داشته باشند، وارد دوره خونریزی شوند، حتی اگر به سختی متوجه آن شوید، سعی کنند به سگ های دیگر نزدیک شوند و اغلب احساس می کنند که نیاز به لیسیدن اندام تناسلی خود دارند. هنگامی که آنها آماده جفت گیری هستند، تغییرات شکل مشخصی در اندام تناسلی خارجی آنها رخ می دهد. فرج آنها متورم می شود و این تورم با چشم قابل مشاهده می شود. اگر جفت گیری برنامه ریزی شده ای وجود ندارد، ماده ها نباید آزادانه در این دوره رها شوند. ماده ها هم می توانند از منطقه خود دور شوند و هم نرهای مختلف را جذب کنند. بنابراین، مراقب باشید مفید خواهد بود.
اندازه در جفت گیری سگ اهمیت دارد
سگ های ماده باید در صورت امکان با نرهای نژاد خود پرورش داده شوند. ماده های نژاد کوچک هرگز نباید با نرهای نژاد بزرگ پرورش داده شوند. این جفت گیری می تواند از نظر آناتومیک برای هر دو مرد و ماده چالش برانگیز باشد. نکته دیگری که در این مرحله باید به آن توجه داشت این است که وقتی صحبت از جفت گیری برنامه ریزی شده می شود، هر دو سگ باید به طور کامل بررسی شوند. سگ ها ممکن است بیماری های عفونی داشته باشند یا ممکن است توله ها به دلیل بیماری های ژنتیکی گم شوند. محتاط بودن را باید به عنوان یک ضرورت مهم در نظر گرفت تا یک انتخاب.
زایمان مکرر به آنها آسیب می رساند
همانطور که اشاره کردیم، اگرچه از نژاد به نژاد دیگر متفاوت است، زنان معمولا دو بار در سال به گرما می روند. با این حال، این بدان معنا نیست که ماده ها می توانند هر بار جفت گیری یا زایمان کنند. زایمان های مکرر می تواند به سگ ها و همچنین انسان ها آسیب برساند. اگر قرار باشد محیط جفت گیری آگاهانه فراهم شود، زایمان ماده حداکثر یک بار در سال قابل قبول است. افزایش این میزان باعث می شود که زن دچار مشکلات سلامتی شود.
روانشناسی دوستان ما مهم است
زمانی که برای جفت گیری برنامه ریزی می شود، باید تمامی بررسی های سلامتی اعم از ماده و نر انجام شود و علاوه بر توجه به تناسب سایز آنها، از تحت فشار قرار دادن آنها نیز جلوگیری شود. اگرچه ماده ها در گرما هستند، اما هر نر را به عنوان جفت نمی پذیرند. در این صورت اجبار سگ ها می تواند باعث پرخاشگری، پرخاشگری ماده و آسیب متقابل شود.
اگر درخواستی برای توله سگ از طرف ماده یا نر وجود ندارد، توصیه می شود برای عقیم سازی در سگ ها اقدام شود. در سگ های ماده، التهاب رحم به نام “پیومتر” و سرطان هایی که اندام های تناسلی را درگیر می کنند. در سگ های نر، سرطان بیضه و بیماری های پروستات با عقیم سازی تا حد زیادی قابل پیشگیری است.
