یکی از شایع ترین شکایات والدین حیوانات خانگی، به ویژه آنهایی که زندگی خود را با سگ ها تقسیم می کنند، مواجه شدن با عواقب رفتار مخرب و آزاردهنده دوست عزیزشان در بازگشت به خانه است. برخی از سگها وقتی تنها میمانند ممکن است در قسمتهای مختلف خانه ادرار کنند، برای مدت طولانی پارس کنند، عمیقا زوزه بکشند، چیزهایی را بجوند، داخل خانه را حفاری کنند یا به دنبال راههای مختلفی برای فرار باشند. اگرچه این رفتارها نشان می دهد که سگ ها در وهله اول نیاز به آموزش دارند، اما این احتمال که سگ ها ممکن است اضطراب جدایی داشته باشند را نباید نادیده گرفت.
هنگامی که اضطراب تنهایی در سگ ها دیده می شود، به محض اینکه اعضای خانواده شروع به آماده شدن برای ترک خانه می کنند، ناراحتی آنها به وضوح احساس می شود. برخی ممکن است افسرده شوند، برخی ممکن است ناراضی به نظر برسند یا صدای گریه در بیاورند، در حالی که برخی دیگر ممکن است سعی کنند از خروج صاحبانشان از خانه جلوگیری کنند. در چنین شرایطی ممکن است پس از مدت بسیار کوتاهی که سگ ها از خانه دور هستند، رفتارهای آزاردهنده ای در آنها رخ دهد. لحظات ملاقات با اعضای خانواده دوستانمان که وقتی اعضای خانواده آنها در خانه نیستند دنیایشان تیره می شود نیز می تواند بسیار غم انگیز باشد. حتی بعد از یک جدایی 5 دقیقه ای، ابراز محبت به گونه ای که گویی ماه ها خانواده خود را ندیده اند می تواند باعث خوشحالی زیادی شود، اما این احتمال که ممکن است مشکل ساز باشد باید مورد ارزیابی قرار گیرد.
علائم اضطراب جدایی در سگ ها چیست؟
علائم اضطراب جدایی در سگ ها و سطح این علائم می تواند از سگی به سگ دیگر متفاوت باشد. بنابراین، پرداختن به رایج ترین علائم، رویکرد دقیق تری خواهد بود.
ادرار کردن و مدفوع کردن
برخی از سگ ها وقتی از صاحب خود جدا می شوند و در خانه تنها می مانند، برخلاف معمول ممکن است در قسمت های مختلف خانه ادرار یا مدفوع کنند. این مشکل زمانی رخ می دهد که اعضای خانواده در خانه نیستند، اما زمانی که در خانه نیستند. تمایز زمان مشخصه مشخص واکنش به عنوان علامت اضطراب جدایی است. برخی نیز ممکن است مقداری یا تمام مدفوع خود را بخورند.
واق زدن
بعضی از سگ ها بیشتر از بقیه پارس می کنند. هر شخص، صدا یا دید می تواند باعث ایجاد پارس در آنها شود. در سگ های مبتلا به اضطراب جدایی، تنها عاملی که این مشکل را ایجاد می کند، عدم حضور اعضای خانواده در خانه است. پارس کردن یا زوزه ناشی از اضطراب جدایی ممکن است بدون وقفه ادامه یابد.
جویدن، حفاری، و رفتارهای مخرب
برخی از علائم اضطراب جدایی دوستان ما می تواند کاملاً سوزان باشد. وقتی تنها می مانند، ممکن است سعی کنند مبلمان، چارچوب درها، پنجره ها را بجوند. آنها می توانند از طاقچه های درب حفر کنند و به وسایل خانه آسیب برسانند. بدتر از آن، آنها می توانند در طول این عمل به دندان های خود آسیب برسانند، به پنجه های خود آسیب برسانند و ناخن های خود را بشکنند. اگر این رفتارها به دلیل اضطراب جدایی نشان داده شود، بعید است که صاحب آنها با رویداد همزمان شود. بنابراین مجازات انتخاب درستی نخواهد بود.
فرار
یکی از علائمی که می تواند به دلیل اضطراب جدایی در سگ ها رخ دهد، تلاش برای فرار است. دوستان ما که وقتی در خانه تنها میمانند سعی میکنند فرار کنند، وقتی خانوادههایشان در خانه هستند این رفتارها را از خود نشان نمیدهند.
بدون خوردن و آشامیدن قطع کنید
ممکن است در سگهایی که اضطراب جدایی شدید دارند، با تصویری منفی مانند قطع ارتباط بدون خوردن یا آشامیدن مواجه شوید. وقتی صاحبان آنها در خانه نباشند، نه خوراکی، یک کیبل خشک و نه جرعه ای آب کم نمی شود. این علامت می تواند منجر به مشکلات جدی به خصوص در جدایی طولانی مدت شود.
چرا سگ ها اضطراب جدایی دارند؟
متاسفانه نمی توان به این سوال پاسخ قطعی داد. اگرچه دقیقاً مشخص نیست که چرا سگ ها اضطراب جدایی را تجربه می کنند، مشخص است که برخی از سگ ها بیشتر از سایرین به اضطراب جدایی مبتلا می شوند. به عنوان مثال، میتوان گفت که اضطراب جدایی در سگهایی که دیرتر به فرزندی گرفته میشوند، در مقایسه با سگهایی که در بزرگسالی به فرزندی خوانده میشوند و سگهایی که از زمان تولهگی به فرزندی پذیرفته شدهاند، شایعتر است. این نشان می دهد که اضطراب جدایی می تواند با از دست دادن یک فرد یا گروه مهم در زندگی سگ ایجاد شود. اما این یکی از دراماتیک ترین موقعیت هاست، اضطراب جدایی می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود.
تغییرات خانواده یکی از مهم ترین عواملی است که باعث ایجاد اضطراب جدایی در سگ ها می شود. اضطراب جدایی در سگ هایی که به دلایلی رها شده اند یا مجبورند با خانواده جدید سازگار شوند، رایج است.
مشخص شده است که تغییر در برنامه روزانه سگ ها نیز می تواند این مشکل رفتاری را ایجاد کند. به عنوان مثال، اگر سگی که عادت دارد به طور مداوم با کسی وقت بگذراند، در طول روز شروع به تنهایی کند، اضطراب جدایی می تواند شعله ور شود.
سگ ها نیز مانند گربه ها موجوداتی هستند که به خانه های خود وابسته اند. این امکان وجود دارد که بعد از حرکت احساس تنهایی کنند و نسبت به آن واکنش نشان دهند. یکی دیگر از دلایل اضطراب جدایی در سگ ها می تواند تغییرات در اعضای خانواده باشد. مرگ و میر و تولد نیز می تواند این اضطراب را تحریک کند.
درمان اضطراب جدایی در سگ ها
درمان اضطراب جدایی در سگ ها بسته به اینکه مشکل چقدر پیشرفته باشد می تواند متفاوت باشد. افرادی که متوجه وجود این مشکل می شوند ابتدا باید با دامپزشکان مشورت کنند و از وجود مشکل در سلامت عمومی دوستان خود مطلع شوند.
هنگامی که اضطراب جدایی در سگها خفیف است، میتوان از خوراکیها، تشویقی سگ و اسباببازیهای سگ استفاده کرد که میتوانند در هنگام خروج از خانه روی آنها بمانند و از آن لذت ببرند. وقتی خوراکی ها در داخل اسباب بازی ها پنهان می شوند، زمان حواس پرتی طولانی تر خواهد بود. با این حال، اگر مشکل پیشرفتهتر باشد، این تاکتیک کارساز نخواهد بود زیرا سگها ممکن است از رفتارهای خوردن و آشامیدن در زمانی که صاحبشان در خانه نیستند اجتناب کنند.
اگر اضطراب تنهایی سگ ها به سطوح متوسط تا شدید رسیده است، توصیه می شود تجربیات جدایی کوتاه مدت زیادی داشته باشید که باعث اضطراب نشود. سگ ها را باید در فواصل زمانی کوتاه تنها گذاشت، در ابتدا به چند دقیقه محدود شد و زمان جدایی باید به مرور زمان افزایش یابد. اگر لباس پوشیدن یا گرفتن کلید باعث ایجاد تنش در آنها می شود زیرا احساس جدایی را ایجاد می کند، این عمل باید طبق معمول در طول تمرین انجام شود، اما نباید از خانه خارج شود. بنابراین، آنها می توانند نسبت به سیگنال های خروج از خانه حساس شوند.
توصیه دامپزشکان در این مرحله بسیار مهم است، زیرا پویایی اضطراب جدایی می تواند از سگی به سگ دیگر متفاوت باشد. اگر مشکل مشابهی را تجربه می کنید، می توانید دستورالعمل های دامپزشک خود را دنبال کنید تا رابطه سالم تری با دوست خود برقرار کنید، در صورت لزوم از حمایت حرفه ای بهره مند شوید و دوست خود را در زمانی که در خانه نیستید راضی نگه دارید.